บ้านมิไร ซึ่งได้จัดลำดับหมู่บ้านในตำบลท่าหินเป็นหมู่ที่ 7 โดยมีตำนานเล่าต่อกันว่า ในสมัยก่อนมีพ่อทวดซึ่งมีอาคมได้ออกเรือไปที่ท่าเมืองพัทลุง เพื่อที่จะไปขโมยลูกสาวเจ้าเมืองพัทลุง มีชื่อว่า วิไร  แล้วทำการจับตัวนางวิไรลงเรือ ล่องเรือมาจนถึงปากคลองมิไร พอเข้าคลองมิไรพ่อทวดก็ได้แสดงอภินิหาร โดยกระทืบเท้าลงพสุธา เพื่อที่จะให้ปากคลองแคบลงให้เป็นทางน้ำเล็ก ๆ ป้องกันไม่ให้ผู้ที่มาตามหานางวิไรผ่านมาได้ และไม่ให้สงสัยปากคลองสายนี้ด้วย หลังจากนั้นพ่อทวดก็นำเรือเข้าไปจอดที่ท่าซึ้งจะมีต้นโหมรง ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกของสะพานอยู่ในละแวกเดียวกันกับบ้านนายสมนึก ศรีสุกใส เมื่อเจ้าหน้าที่พัทลุงที่สืบหาลูกสาวผ่านมาทางคลองปากบางมิไร ไม่เห็นคลองบางมิไรก็ล่องเรือไปหาที่อื่น เจ้าเมืองพัทลุงเสียใจมากที่ไม่ได้เจอลูกสาวเลยล่องเรือกลับเมืองพัทลุงไป หลังจากนั้นทั้งสองคนได้ครองรักกันมาอย่างมีความสุข

            ได้มีตำนานเล่าต่ออีกว่า เมื่ออีกสมัยหนึ่งชาวบ้านได้เห็นเรือมาจอดเกยอยู่ที่ชายคลองมิไร ซึ่งมาจอดอยู่เป็นเวลานานมากแล้วไม่มีใครกล้าที่จะเอาเรือนั้นไป ในตอนนั้นท่านสมภารอ่ำ ซึ่งอยู่ที่วัดท่าหินได้นำเรือนั้นมาพิงไว้ที่ต้นมะม่วง หน้าอุโบสถวัดท่าหิน (หลังเก่า) ชาวบ้านก็ไม่กล้าที่จะนำเรือไปใช้ ล้วนแต่กลัวอภินิหารของพ่อทวด เรือนั้นจึงได้นำมาทำนุบำรุงศาสนสถานในวัดท่าหิน จากตำนานข้างต้นได้เป็นที่เลื่องลือกันในอภินิการของพ่อทวด ซึ่งมีตำนานที่กล่าวมาทั้งหมดข้างต้นนี้ล้วนเป็นทีมาของคำว่า บ้านวิไร แล้วมาเพี้ยนเป็น มิไร มาจนถึงทุกวันนี้

                        อาณาเขตติดต่อของ บ้านท่าหิน หมู่ที่ 7 มีดังต่อไปนี้

            ทิศเหนือ  จรด  ตำบลบ่อแดง

            ทิศใต้  จรด  ทะเลสาบสงขลา

            ทิศตะวันออก  จรด หมู่ที่ 6  บ้านท่าหิน

            ทิศตะวันตก  จรด  หมู่ที่  8  บ้านพรวน

บาคาร่าออนไลน์